แรงเงา 2
ตอนที่ 12
“นี่ไง...สารภาพออกมาแล้ว คุณจะทิ้งฉันไปหาอีเด็กนั่น”
“ฟังนะ...ถ้าคุณไม่ทำตัวเองจนแท้ง ผมคงมี
ความรักให้คุณบ้าง แต่นี่มันไม่เหลืออะไรแล้ว...
คุณทำชีวิตแต่งงานเราพินาศหมด กลับไปเลยนิน...
อย่ามายุ่งกับชีวิตผมอีก!”
จบคำก็ผละหนี มุนินทร์ตามไปสวมกอดด้านหลัง ร้องไห้โฮ
“ไม่นะคุณกิจ ไหนบอกว่าความรักของเราไม่มีวันหมดอายุไง คุณจะทิ้งฉันแบบนี้ไม่ได้!”
เหตุการณ์นั้นทำให้ทุกคนในกระทรวงเชื่อสนิทว่าชีวิตแต่งงานของวีกิจกับมุนินทร์แตกหัก มุนินทร์กลายเป็นบ้าเสียสติถูกส่งสถานบำบัดเพื่อรักษาอาการทางจิต วีกิจทำเป็นเสียใจมากกับชีวิตคู่ที่ล่มสลาย ส่วนศรุต
ก็ฉวยจังหวะนี้ส่งฤทัยไปอยู่เซฟเฮาส์ของตำรวจและช่วยวางแผนถล่มผับของรัชนก
ooooooo
รัชนกคิดไม่ถึงว่าผับจะถูกตำรวจบุกถล่ม
มัวสะใจที่ทุกอย่างเป็นตามแผนได้บุกเยี่ยมและเยาะเย้ยมุนินทร์ที่สถานบำบัดวันต่อมา...ไม่รู้เลยว่าทั้งหมดเป็นแค่เหยื่อล่อและละครตบตา!
มุนินทร์ไม่แกล้งเป็นบ้าอีกต่อไปแต่เปิดฉากถามถึงสาเหตุที่รัชนกต้องก่อเรื่องขนาดนี้ รัชนกพูดเหมือน
ที่เคยบอกศรุตว่าเธอเคยมีความรักแต่ถูกทรยศและทำร้ายจนไม่เหลือชิ้นดี
“อ้อ...เพราะเจอมากับตัวอย่างนี้นี่เองเธอถึงแค้นคนที่มีความรักทั้งโลก”
“ค่ะ...ยิ่งใครประกาศว่ารักอมตะไม่มีวันหมดอายุ นกจะพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นความคิดที่โง่เง่าเบาปัญญาที่สุด”
“เธอถึงจองล้างจองผลาญฉันกับคุณกิจหลังจากทำลายมุตตา...มีความสุขนักเหรอกับการทำลายชีวิตคนอื่น”
“พี่นินไม่รู้อะไร...แรงแค้นนี่แหละที่มันสร้างความหฤหรรษ์ให้นกอย่างที่สุด ยิ่งตอนเหยื่อของเรามันจนมุม มันทรมาน ทุรนทุราย ขอความเมตตาจากเรามันยิ่งสนุกสะใจยิ่งกว่าความบันเทิงใดๆในโลก”
“เธอพูดถึงใคร”
“คนแรกก็ไอ้เกริกไงคะ...คนที่มันทำลายนก สีหน้าแววตามันตอนอ้อนวอนขอชีวิตจากนกเป็นอะไรที่สะใจที่สุด”
รัชนกพูดพลางคิดถึงอดีต วันที่เธอได้ล้างแค้นเกริกบูรพารักครั้งแรกของเธอให้มอดไหม้กับเปลวเพลิงที่เธอร่วมกันก่อกับศักดิ์ชาย แววตาน่าสมเพชเวทนาของอีกฝ่ายเธอจำได้ดี แต่มันก็สมควรแล้วกับกรรมที่เขาก่อกับเธอ!
รอยยิ้มเข้าข่ายวิปริตของรัชนกทำให้มุนินทร์สงสารปนเวทนา สาวแอ๊บแบ๊วคงไม่มีวันรู้ว่าไฟแค้น
ไม่ให้ความสุขใครนอกจากแผดเผาตัวคนก่อเอง รัชนก
ไม่ได้ยี่หระสายตาของมุนินทร์ เชื่อมั่นอุดมการณ์และเหตุผลของตัวเอง
“แล้วเธอก็คิดว่าฉันคือเหยื่ออีกรายของเธองั้นสิ”
